ข้าพเจ้านับถือศาสนาพุทธ และได้นำหลักคำสอนในเรื่องของสัจธรรม ความไม่เที่ยงแท้แน่นอน วัฏสงสาร การเกิดแก่เจ็บตาย ยึดถือและใช้ในการดำเนินชีวิต ข้าพเจ้ารู้สึกถึงการใช้ชีวิตที่วนเวียนกับเรื่องราวต่างๆทุกช่วงเวลา ทุกเหตุการณ์ ที่ทำให้ความรู้สึกไร้ซึ่งทางออก ข้าพเจ้าก็ได้ยึดหลักคำสอนที่ว่าไม่มีสิ่งไหนเที่ยงแท้แน่นอน จึงทำให้ข้าพเจ้ามีสติและกลับมาทบทวนในสิ่งต่าง ๆ ถึงการเกิดและดับทุกสิ่งผ่านไป การวนกลับมารู้สึกในสิ่งเดิม ๆ แต่เรากลับรู้สึกน้อยลง เปรียบกับสถานที่แห่งนี้ เป็นสถานที่ ที่ข้าพเจ้ามีความผูกพันในวัยเด็กจนถึงปัจจุบัน มีทั้งความ สงบ และ ความวุ่นวายคู่กันไป ข้าพเจ้าจึงเลือกใช้ที่แห่งนี้ในการแสดงออกถึงความรู้สึกที่ว่างเปล่าของตัวข้าพเจ้า เหมือนกับ การก่อสร้างที่รอวันเสร็จสมบูรณ์ กับชีวิตของข้าพเจ้าที่รอการเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง